Antikacılar Çarşısında
Kaybolan O İz
-
Hiç kimse size geçmişi veremez,
Lakin eşyalar hariç.
Ve tabii anılarda.
Ama belleğiniz bazen silinebilir,
Elinizde olmaksızın silinir.
Tıpkı harflerin zaman zaman ,sizi silmeye cüret etmesi gibi.
Hani derler ya "Olduğunuz andan ibaretsiniz,daha fazlası değil."
Zaman çok cömerttir ,bilir misiniz?
Eşyalar da öyledir işte;
Size kıyıda köşede unuttuğunuz
O değerli zamanı yeri geldiğinde ,size iade etmesini de bilir.
Çok lütufkâr bir zamana sahip olduğunuzu asla unutmayınız;
Zira raflarda unuttuğunuz bir hayat varlığının azası eşliğinde, size dosttur.
İşte böyle bir rüzgar günü ben geçmişime konuk oldum;
Çok misafirperver bir geçmişim olduğu söylenemez,
Tabii aksini de...
İnsan anılarına dokunurken bence ağlamamalı,
Neden mi?
Çünkü o kadar ağlayan gözler var ki,
Bu gözlerin oluşturabileceği bir deniz olduğunu asla unutmayın-
Unutmayın ki denizler her şeyi yok eder ,ve saklar-
Saklama müzesi gibi bir yerdir,
Ama biz o kadar da derinlere gitmeyelim-
Gitmeyelim çünkü kaybolmak niyetinde olsaydık asla var olamazdık.
Biz insanların en kıymetli mutluluğu, bulunmak isteyişimizdir.
O eski eşyalar da böyle bir mutluluğu hak eder.
Yani bir rüzgar gününe gidip ona misafir olduktan sonraki ilk ertesi gün
Sizi bir huzur gününe davet edip,ağırlamak ister.
Siz bence o huzur gününü bundan mahrum etmeyin.
Ki o unuttuğunuz ayrıntılara yaşama fırsatı verebilesiniz,
Bu siz olmaktır işte,
Yani canlı bir güne ulaştırmak ,ve ulaşmak.
Meral Meri
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder