AMA UZATTIĞIMIZ
DERSİM
Bizim de atlasta bir evimiz
Bir yerimiz,yurdumuz
Mevcuttu.
Kirlenmemiş suyumuz akıyordu
Evelsiydi, şimdi
Bakıyorumda
Süslenmiş sözcüklere
Bir muamma ki sormayın
Kan gövdeyi götürmezmiş ..
Elimde geçmişten kalan bir harita var
Deselerdiki o vakit
Dersim,nerededir?
Heycanla atılır işte tam burda diyebilmek
Ne güzeldi!
Şimdi cebimden çıkmış yarı soytarı
Haritamın kırışıklığında oluşmuş bulutlarına
Bakıyorum mavi gözlerle yarı siyah
Ayşe,teyze Ahmet,amca
İki baş ,iki el arasına alınmış yas,
Baş önde.
İzci gibiydik delikanlı biz,
Kısa ve küçük gördüler bizi!
Ama biz;
Uzun boylu bir adamın
Tepesinden gördük
Dersim'i ,ha dünyayı bilmem
Benim dünyam Dersim,
Aklım okadarına ,gözüm bukadarına
Doya doya ,doymayarak
İllaki Dersim.
(Meral Meri) (Hayata Tutunamayan Harfler)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder