Meral Meri

“Sen de bir kendini beğenmişlik var ,demek ki nedir; sen oraya ulaştığına göre benim de ulaşmam söz konusu değil,
Ama ben bakalım orayı sevecek miyim, asıl mevzu o?”

—           Meral Meri

Meral Meri

“Bir kitabın bütünlüğüne ulaşmak mı önemlidir yoksa onu parça parça ,sindire sindire apaçık okuyabilmek mi?”

—      Meral Meri

Meral Meri

“Her şeyi yaşayıp düşünmeyi ise en sonra bıraktığın da ne olacak bilir misin sen?
Yanlış ama doğru bir yaşayış ile ödüllendirilip,öldürüleceksin,işte sana yapılan şeyi o önce sen ise en son bileceksin.”

—      Meral Meri

Meral Meri

Bütün gün dincilik taslayanlarla ve bütün gün dinsizlik taslayanlar arasındaki o farkı bulmak için mi, yaşıyoruz sanıyorlar acaba?
Bulup da buluşacaklar mı, peki?

Meral Meri

Meral Meri/Kitap Hastahanesi

(๏̯͡๏ ) 

Yıkmanın karşılığı yıkılmak olduğundan doğar bu esir edilmiş asil gelecekler.

Ama aldanmayın ha, kimsenin gittiği yoktu ki, gelen olsun o yanınızda duran yalnızlığa.

Aman ha, sakın gelmeyiniz! Sonra "püf"diye uçarsınız da kanatlarınız yanar, olmaz hani-

Olmaz çünkü "veren elinde alan elinde" birbirine karıştığı filan yoktu.

Siz olsanız yok olandan doğmak ister misiniz?

Bence istemezsiniz ,çünkü bu canınızı yok sayarak sizi çürütür...

O halde o acıyla nasıl sevgi içinde bir deniz ararsınız.

Sadece bulduğunuz şu olur,titreşen bir akım.

Kendi eksenini dahi tamamlayamadan yok edilen bir akım olursunuz.

Ve bunu kimse istemez ,ama onu bile almaya cüret ederler sizden,hani varmış gibi yok ederler.

Demem o ki: Sevginizi göremeyenler ona bir adım dahi yaklaşamayanlar dokunamayanlar 

var ya ,onlar sizin çığlıklarınızı ne yapsın?

Meral Meri/Kitap Hastanesi

Meral Meri

(๏̯͡๏ )

Size hiç böyle bir soru sormuşlar mıydı:"Günde kaç kez yaşamayı düşünüyorsunuz?"diye

.../Meral Meri

Meral Meri

Ela gözlü bir dünyanın sırrını çözmüştü bir çocuk
Söz konusu mısralar olunca da o daima susardı.
Çünkü insanlardan ayrılmanın ve onlara ulaşmanın en bilge kaynağı yine mısralardı.
Zamanın ortası diye bir yer vardı ve öperdi çocuğu,
Hatta yetinmezdi de kucaklardı saatlerce sımsıcak.

"İhtiyacım var,ihtiyar çocukluğun getirilerine, ihtiyacım var!"diye
hiç küsmeden darılmadan ve neşe ile sabırlar çocuk ela gözlü dünyaya böyle sokulup, sarılışına can olurdu.

Meral Meri