-
Vakit sağır bir çocuktu...
Ocak, ağlardı beşiğinde,
Şubat'ın ninnisi uzaktı ona.
Vakit dilsiz bir çocuktu.
Sustu Mart;ayazlı gecesinden kalkamadı,
Üşüdü ve düştü ölümün sevgisine.Nisan,kimin uçurtmasını çalışmıtı,
Çiçekler -böceklerden kaçarken,bilinmez.
Mayıs,onu herkes öldürmüştü,katilleri meçhuldü!
Haziran,birine ait bir aşıktı ama kime?
O da susardı,kalbi çalınmış serçe gibi.
Temmuz,fazla mürekkep yalasa da
Sahip olmayı,kıymet bilmeyi yeğlemezdi;
darılmaca gücenmece olmasın,ne yapalım?
Gerçeğin şimdi bu,belki değişir...
Umut, Ağustos böceğinin karıncasına sevdalıdır.
O misal ,seviliyoruz yani,
Yaman bir delikanlı gibi, bıçkın olmayı...
Eylül ,kanatsız uçmaz bir çocuktur.
Hep sevildi ,tarafımdan gücenilmez.
Ekim,bana ekinleri anımsatır; alimleri-bilgeleri
Velhasıl sevilir.
Kasım,hoyrat bir kızdır,azimli bir çiçektir;
Açmayı da kapamayı da sever.
Aralık,uçurumun dibinde bir dünyadır,
Fener de olabilir;
O ışığa uçmayı sever,ateş böcekleri gibi.
(Meral Meri)
20.06.15.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder