İvme
-
Çöp gibi bir hayat;
Yaşanmak için yaşanılan,
Zorlanılan ,ve muhakkak ki,yer yer esir alınan.
Başımız hep bir yer planında,
Kalbimiz hep iki keder geçmişi,
Bir üç tutam deniz uçurumu gelir gözlerimizden hiç sulusepken...
Sormayınız bu uğultulu batık çöpünü,
Onlar mine çiçekleri kadar sahipsizdirler;
Yer gibi, çöp gibi,eşsiz bir yer çekimiyle bir ivme haliyle halsiz düşen...
Burada yosunlar yorgun;
Berrak değil artık gözleri,hiçbir şeyler.
Ve parçalanmış
Bir gölge gibi,sessiz kalmış kuşların hayali burada...
Bir fak doğacak sandık,ölümü arzulayışından bihaber!